Op de Sint-Oedenrodeseweg 23, daar waar nu De Vleutse Hoeve en Best Bouwmaterialen gevestigd zijn, zat tot begin deze eeuw de Klompenfabriek van Van Aarle.
Hoe dit tot stand kwam is een mooi verhaal.
De fabriek werd namelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1943 door Marinus van Aarle en Jan van Aarle gebouwd. Er was een geallieerd bombardement in Woensel geweest. Het was de bedoeling geweest om het spoor aan te vallen, maar de bommen waren op woonhuizen terecht gekomen. In de omgeving werd gevraagd om te komen helpen met het opruimen van het puin. Wat je aan puin meenam, mocht je houden. Aldus kwamen ze hier aan de stenen om de fabriek te bouwen. Er was in de oorlog en in de jaren na de oorlog lang een enorm tekort aan bouwmateriaal. De pech van de één was de mazzel voor de ander. Wat er echter niet in Woensel was, was genoeg bruikbaar hout voor de spanten.
Geen probleem, er werden enkele populieren gekapt en dat was ook geregeld.
U begrijpt hopelijk dat zulk vers hout later nog enorm gaat werken. Dat was hier uiteraard niet anders. De klimop die buiten tegen de muur aan was gezet, kon mede daarom door de kieren makkelijk naar binnen en iedere maandagmorgen in de zomer moesten eerst de takken uit de machines geknipt worden.
Ze lieten de klimop echter ook graag binnen woekeren, want dan zag je de beroerde muren niet... De klompenmakers keken de hele dag naar de natuur... binnen.
Platen asbest en golfplaat vormden het dak.
De wind en kou had behoorlijk vrij spel en isolatie was iets dat in deze fabriek niet bestond.
De klompenmakers hadden in de winter altijd twee paar klompen bij zich. Eén paar aan, en de andere in de buurt van de kachel. Af en toe kon je dan van klompen wisselen en dan had je heerlijk warme klompen.
In 1975 nam Leo van Aarle, de zoon van Marinus, de zaak over. Hij was sinds 1960 getrouwd met Marietje van Heesch. Ze woonden vanaf dat moment in een houten noodwoning naast de fabriek.
Na de overname werd er flink verbouwd en kwam er ook een aparte ruimte voor de klompen. In het woonhuis aan de Sint Oedenrodeseweg werd een winkel gerealiseerd van waaruit de klompen door Marietje verkocht werden. Het houten nood woonhuis rechts achter de fabriek werd rond die tijd ook gesloopt.
Eind vorige eeuw werd Leo te oud en eerlijk gezegd, de fabriek was ook een gevaar op zich geworden. Bij een flinke storm konden de dakplaten los komen en het was duidelijk dat dit zo niet langer kon.
Wat er echter ook bleek, was dat de vergunning niet echt lekker geregeld was. Hoe dat precies zat is me nog niet duidelijk, maar Leo was blijkbaar zijn vergunning kwijt geraakt toen een ijverige (tijdelijk aangestelde) ambtenaar hem was komen bezoeken en met hem gesproken had. Mogelijk had hij zich laten ontvallen dat hij al gestopt was of iets dergelijks. Hoe dan ook, het was daarna onduidelijk wat er nog officieel voor vergunning op de grond zat. Wel zo belangrijk als je alles wilt verkopen aan een nieuwe ondernemer.
Er kon pas een verkoop plaatsvinden als de nieuwe eigenaar er zeker van kon zijn dat er bedrijfsactiviteiten op het terrein legaal mochten plaatsvinden.
Uiteindelijk kwam men er met de gemeente uit en in 2010 werd de eerste steen van het nieuwe pand gelegd. De oude klompenmachines gingen niet verloren, maar vormen nu de kern van het kleine klompenmuseum dat nog altijd op het terrein gevestigd is.
Bij de Vleutse Hoeve kan je nog altijd klompen kopen. Ze worden helaas alleen niet meer in Best gemaakt.