Zo'n twee eeuwen geleden werden de gronden waar straks de Bestse Groene Poort zal liggen ontgonnen. Het was altijd natte grond / moeras geweest. Te nat om er heel veel nuttigs te doen. Woeste gronden, goed voor het jagen op klein wild en het kappen van bomen om er gereedschap en behuizing van te maken. Veel meer kon men er nooit. Zover bekend is daar nooit menselijke bewoning geweest en de Romeinen, de middeleeuwen en de Fransen, ze lieten het gebied links liggen.
De groeiende bevolking, maar vooral het winstbejag vanuit de nieuwe Nederlandse overheid (De Fransen waren vertrokken en de Oranjes hadden hun staatsgreep met succes afgerond) maakte dat ook in Best de woeste gronden geannexeerd werden. Uiteindelijk zou geen stukje Nederland meer 'leeg' zijn. Alles zou een eigenaar krijgen. Een eigenaar die er verantwoordelijk voor was, maar die er ook belasting over moest betalen. Grond moest dus wat gaan opleveren.
Dit stukje in De Scheeken was één van de laatste stukjes van Nederland die nog echt met ploeteren op de natuur gewonnen moesten worden.
Door het graven van sloten en het planten van bomen op verhogingen kon het land verdroogd worden. Het voormalige moeras werd toegankelijk. Eindelijk werden de gronden geschikt voor landbouw.
Na 200 jaar agrarisch ploeteren is nu een bulldozer wekenlang bezig geweest om de grond te verdichten. Honderden vrachtwagens hebben zand en andere substraten aangevoerd.
De verdichting is afgerond, op dit moment worden de stenen gelegd. Open stenen zodat er gras door de stenen heen kan groeien en de parkeerplaats een groene aanblik krijgt.
Zelf nu kost het ons nog heel wat inspanning om zo'n akker om te bouwen tot iets simpels als een parkeerterrein.
Zoals het was wordt het nooit meer. De komende twintig jaar is de bevolkingsopbouw enorm gunstig voor ontwikkelingen als de Groene Poort.
Daarna? Ach, wie dan leeft, dan zorgt.